Irkçılık, En Büyük Tehlikedir

Irkçılık fikri, Emevîler zamanında büyük bir tehlike verdiği ve hürriyetin başında “kulüpler” suretinde büyük zararı görülmesi ve Birinci Harb-i Umumîde yine ırkçılığın istimaliyle mübarek kardeş Arapların mücahid Türklere karşı zararı görüldüğü gibi, şimdi de uhuvvet-i İslâmiyeye karşı istimal edilebilir ve istirahat-i umumiye düşmanları gizli dinsizler, yine o ırkçılıkla büyük zarar vermeye çalıştıklarına emareler görünüyor. Halbuki, menfî hareketle başkasının zararıyla beslenmek ırkçılığın seciye-i fıtrîsi olduğu halde, evvelâ başta Türk milleti dünyanın her tarafında Müslüman olduğundan onların ırkçılıkları İslâmiyetle mezc olmuş, kabil-i tefrik değil. Türk, Müslüman demektir. Hattâ Müslüman olmayan kısmı, Türklükten de çıkmışlar. Türk gibi Araplarda da Araplık ve Arap milliyeti İslâmiyetle mezcolmuş ve olmak lâzımdır. Hakikî milliyetleri İslâmiyettir. O kâfidir. Irkçılık, bütün bütün bir tehlike-i azîmdir.

Emirdağ Lâhikası, s. 437, (yeni tanzim, s. 839)

LÜGATÇE:
istimal: kullanmak
uhuvvet-i İslâmiye: İslâm kardeşliği.
seciye-i fıtrî: Yaratılıştan var olan özellikler.
mezc: Karışma, kaynaşma, birleşme.
kabil-i tefrik: Ayrılmaya kabiliyetli, ayrılması mümkün.
tehlike-i azîm: Büyük tehlike.
müsalemet-i umumiye: Umumun selâmeti, genel barış.